STT

Günlerin adı, sürelerince yaşanılan olayların değerine göre değişebilir. Hasatın süresine göre ekinin değişmesi gibi. Bir meşe palamudunun buz devrindeki gibi oradan oraya taşınmasına da şahit olabilirsin belki de Tyler Durden olmak isteyerek geçirirsin gündüzlerini. Geceleri o olduğunun farkına varmadan yada onun olmadığını bilmeden. Herkesin bir Marlası da olmalı tabi. "Eğer bi tümörüm g; adını marla koyardım." diyordu. Beyninin içine birini kabul etmek zor karar olsa gerek. İnsanoğlu daha kalbe alışamamışken. Yazma hevesimin yorgun ellerime güç vermesi ümidiyle oturdum masaya. Mürekkebimin kağıdı ıslatmasını istedim. Taştı mürekkebim karaladı umutları. Yüzleşmek, kendini zor sorulara emanet etme çabası. Karşımda elleri önden bağlı başı yerde, yarası düşünmek olan adam benim. Cevabını bildiğim soruların cümlelerini kurmaya çalışmam kabuk tutmasını engelliyor. Muazzam bir haz ve acının kesişimi olan bu kümeye yansıma gözlem diyebiliriz. Aynaya bakmanın kolay ama iz

Vardır böyle susmalarım Konuşmadan da anlatmalarım Yazmadan hayallerimi saydığım Yıldızlara bakıp gözlerinde aradığım  Kalemi kusturup kağıda akıtmalarım Silgiyi geçmişimle tanıştırıp ,Geleceğimi bozarım Hislerimi susturup,Duyguları dertlerle boğarım Affedersin ama üzerinden geçtiğin hayatım Ölüm sakatlıktan kolay en azından kimse sakat kalmak için atlamıyor yüksek binaların kan kokan çatılarından  Kuruyan sadece yalnızlığım değil bak ruh pınarlarım Kendim paketleyip kendime hediye ettiğim tüm anılarım kör makasla ayrılır , paket kapalı Nakavt cümlelerim Yarattığım odalarım karanlıkta düğüm İçinde hep bir ışık mahsur Etrafta bitmek bilmeyen o gözler mahmur Nitekim toplum hep gezer hem uyur   Bir masada 4 kişi  Tartışıyorlar geçmişi Pay edildi gelecek varislere “Az parla” dedi yıldız güneşe  Karanlık küstü gündüze Toparlan kalkıyoruz dedi sessizce Çöktü bir ışık geleceğe ,Kamaştı yine hayallerim  Denizin üstündeki çarşaf gibi kötümser