STT

Plaklar gibi dönüyorum , kendimi tekrar etmek küçükken başladığım ve sonu gelmeyen para koleksiyonum gibi. Her defasında başa dönmek sıkıcı gelsede bir yerden sonra saniyenin binde birinde bir plak takılması rahatsız eder. Yazdığım konuların yelpazesi düştükçe yazmaya olan inancım azalıyor. Aynı ilaç ne kadar süre kullanılabilir ki ? Kendi sorunlarımı yazmaktan evrensel konulara zaman ayıramıyorum. İnsanlar neden benim dertlerimi kaleme alış şeklimi okumak istesin ki dimi. Elbette bir şeyler yazıyorsam okunması için yazıyorum . Sadece bana iyi gelen yazılarsa taslaklarımda yerlerini muhafaza ediyorlar. Sana gelmem gerekirse sorunumuz mutsuz olmak güvenememek sevgimizin karşılığını alamamak toplum olarak güvende hissedememek ortak paydalarımızdan en küçüklerinden , bu payda yalnızlıkla genişletildiğinde ise toplumda mutlak hakim kitleye yaklaşık ulaşmış oluyoruz. Gerçek , doğru , hakikat.. Peki bunlar nedir ? Senin için ne ifade ediyor ayrıntılı düşünmen için elbette zamanın var .

İnstagramı açtığımda gördüğüm tablo mutluluğa sevk ediyor insanı ve tabi ki kıskançlık izliyor onu.Çünkü herkes çok mutlu.Kimisi sevgilisiyle kimisi arkadaşları kimisi annesiyle ama hepsi mutlu umut dolu.Bense müzikler bir kaç TV programı ve içkimle geçirdim şu saatleri.Aklımı meşgul edense tek bir isim var .Telaffuz etmek yine aynı acıları yaşatacak diye korkuttuğundan ismini söylemeye gücüm yetmiyor.Belki de en çok savunmasız olduğum an şuanlar. Alkolün etkisi var mı bunda bilmiyorum.Sarhoş eden alkol değilde şarkılar.Ruhum sarhoş ,bedenim ona ayak uyduruyor. Lakin yalnızlığımın bana gördürdüğü bir halüsinasyon var ki aramızda geçen son konuşma tüm bu düşlere bir pençe sallıyor.Kendime getiren kalbime atılan bir Osmanlı tokadı oluyor.Sanırım buna daha çok ihtiyacım var. Seviyorum kelimesinin kifayetsiz kaldığı birinin ,sensiz mutlu olmasını istemek büyük bir erdem ve ben o erdeme sahip değilim henüz.Bu yüzden adı her aklıma geldiğinde bu küfürlerim, zamanla hissizleşmem gerekirke

Bugün yılbaşı insanların var yok muhakemesi yapmadan hediye almalarından birbirlerini sevdiğini hatırladıklarını gösterme arzusunun tavan yaptığı bugün.Peki bu yıl nasıl geçti senin için? Tahayyül ettiğin zaman cevabın için elbette bir çok kelimeyi peşi sıra yazabilirsin .Kiminin derdi deniz ,efkarı derya olmuş kimisi sırf nefes alıp vermekte oluşuna sevinmekte. Peki ben mi? Ben yalnız geçirdim bir şişe köpek öldüren olmayan ama kaliteli denmeyecek bir şarap ,çerez ve yalnızlığım. Dört duvar bir odalı kalbimde kimse olmadan kimseyi düşünmeden nefesimi kendim için tükettiğim bir yılbaşı geçiriyorum. Soruya dönmem gerekirse bu yıl çetin geçti. Bunca zamandır kuşatma altındaymışım ve mahsüllerimi mahzende saklamışım da haberim yokmuş.Rezervlerin bitmeye başladığı bu yıl yine bir umut ile yeni yıla tutunuyorum.Şarkıdan sıkıldığın an başkasına atlamak gibi bir şey bu ama ne çaldığını bilmeden tamamen tesadüfi bir şarkıya atlamak. Elbette öncekinden çok sevme ihtimalin olsa da biz insanız