Sessiz Feryat

İnsanların bu kadar mutlu olması çok kıskandırıyor beni . Maske takıp çıkanlara , mutsuz yüzlerini makyajla kapayanlara ise saygım büyük. Mutluluğu yazı turada kaybetmiş olamam değil mi? Olduğumdan farklı biri gibi davranamıyorum , güçlü görünmek için şişiremiyorum ciğerlerimi. Kertenkele gibi kuyruğumu yolda bırakmışlığım oluyor daha çok , korkularım üzüntülerim beni uyumaya itiyor . Uykuda buluyorum aradığım sakinliği mutluluğu. Kulağımdaki müziğe kendimi kaptırmışken dışarıdan gelen sesleri önemsemeden duramıyorum . Birinin bana seslendiği hissi sadece kulaklık takılıyken geliyor bana.Dışarıyı duymamak için boş kulaklığı çokça kulağıma taktığımda oldu. En sevdiğimiz eylemler bizi tanımlamakta yardımcı olur mu acaba .  Spor yapmak , yemek yemek, müzik dinlemek, uyumak..

Klavyemin bozulan w tuşu mesela sinirlenip yatağıma geçtim sırf uyumak için . Savaşacak gücüm yok sanırım kimseyle hiçbir şeyle . Ama inatla hala yeni birilerini tanımak istiyorum. Arkadaşlarım dostlarım iyiler , hoşlar , kardeşim dediğim insan hakkında kötü düşünemem zaten. Kardeşlikten fazla koyabileceğim bir sınıfım yok Piramidin tepesi orası.Gel gör ki sıkılıyorum aynı sohbetlerden muhabbetlerden esprilerden gidilen yerlerden yapılan aktivitelerden. Yeni insanlar yeni hayatlar gerekiyor. Ben bununla besleniyorum. Vampirliğim insan tanımak . Belki müzik zevkini , belki kitap zevkini emmek . Yeni rüyalar görmek istiyorum artık. Ne günaydın mesajı umrumda nede dışarı çıkalım mı mesajı . Ben insanların kendisini seviyorum . Karanlık derken ışığın esaretinde kalmaktan korkuyorum. Felaketimin yalnızlık olmasından korkuyorum . En büyük korkum yalnızlık . Dağları aşıp ormana karışıcaksam biriyle olmalı bu. Sırf biri olsun diye de olmamalı tabiki. Bir çok parametre geçerli bu yolda. Yolum uzun eşlik edicekse buna değmeli. Muhabbeti uzatmalıyım yolu uzatmak için.Sorunun bende olduğuna dair kafa yoruyorum, hata denilen sistem bozukluklarını düzeltmeye çalışıyorum ama kime göre ne doğru ki. Doğru ne ? Kim için değişiceksin yada değişmeli misin ? Fikir almak evet ama ben başkası olmak için mi değişicem. Kusursuza mı ulaşıcam değişmemi isteyen insana mı dönüşücem?

Bir şeyler yazmak istedim . Ben yazarak yaşamaya çalışıyorum. Yazdıkça kurtuluyor ve unutuyorum. Bir gün yazmaya ihtiyacım kalmayacak biliyorum ama o gün ufukta bile görünmüyor ama normal bir insan olmak için yazmam gerekiyor.Elbette okunmasını istiyorum ,bunun için yazıyorum ama bu yazı sana bir şey katmayacak . Tekrar ediyorum BU YAZI SANA BİR ŞEY KATMAYACAK.İçten gelen bir feryat, sessiz bir çığlık . Dökülen yapraklara , değişen mevsimlere , karanlık yalnızlığıma ,karşımda hayal masamda keşkelerle dolu kadehler kalkar tüm anılara şerefe..