Hala bir şeyler eksik

Özeniyorum . Hayatın akışına kendini usulca bırakanlara , yelkenliyle okyanuslara açılanlara . Ben düşlerimde yapamazken bilmediği sulara atlayanlara. Ben kendi savaşıma girmeye korkarken 4 tarafı savaşla çevrili olanlara. Hepsiyle baş ederken sevebilenlere ama en çokta boşvermişliklerine özeniyorum . Gidene el sallayanlara oysa ben ben sadece ardından su döktüm bolca su , daha çabuk dönsün diye.Sahi bir gün ağlasam sel olur muydu sevdam?

Yapamıyorum. Bankta uyuyamıyorum mesela sabahı hayal etmeden geceyi yenemiyorum. Kum saatini çevirince düşen tanelere bakmadan edemiyorum , o bir dakika da yiten yaşamları , dünyadaki ilk nefesini alanları aklımdan çıkaramıyorum. Düşünmüyorum düşlüyorum.Ruhum nefes nefese kalsada , karasular inse de yüreğime bir aralık bir mutluluk dalı bulup tutunuyorum güçsüz kollarımla.Feleğin çemberine bir 3lük  daha atıyorum.Sahi biten periyot muydu maç mı?

Unutmuyorum.Unutamıyorum . Belki unutmak istemiyorum belki de hafızam tahmin ettiğimden daha güçlü.Yada unutulmayacak şeyler yaşadım.Hangisi peki bulamıyorum.İyi bir şeymiş gibi davranma bana , eğer hatırlamak istemediğin şeyler daha ağır basıyorsa ruhuma yapılmış suikast girişimi oluyor bu.Kastedilen canım değil de bir parçam oluyor.Sahi kaç anı yeterdi bir ruhu öldürmeye ? Ruh ölür müydü yada her suikast öldürmeyi mi amaçlardı?


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Işıkları En Son Çıkan Kapatsın

Ve 27.. Geçtiğimiz yıllarda sadece doğum günlerinde yazabiliyordum. Aslında bu yazmak değil bu bir iç mahkeme , görgüsü, tanığı, sanığı, hepsi benim. Davam ise hayat yolum. Bu sene hayatımın en zor senesiydi sanırım. Katarsise katılan herkesin hayatlarındaki kırılma anlarını dinlerken idrak edemiyordum. O anı değil, hayatta nasıl bir kırılma anı olur yada bu kırılma anı nasıl hissedilir idrak edemiyordum. Ta ki bu sene paramparça anlarım olana dek. Vedalaşmalar, sırta vuran teselli elleri, herkesin yabancılaştığı, umutların olduğu.. hepsine geleceğim. Kravatını gevşet. Bu sefer ağır gideceğim Kemerleri Çöz.. Veda. Bir erkeğin erkek olduğunu hep sünnetle ilişkilendirirler fiziksel olarak doğru ancak okyanusta suların çekildiği an “Babanın Vedası.” Suların çekilmesi benzetmesini derinlemesine yaptım. Güçlü dalgaların olduğunu, pahalı tekneleri alabora ederken,    asla düşünmez deniz günün birinde sularının çekilip sahili çıplak bırakacağını. Babam, canım babam.. bizi hem alabora etti hem
Devamı

İceberg

Resim
Hiç bi çicekle konuştun mu ? Ona övgü dolu güzel sözler söyledin mi mesela . Eğer bir gün denersen , senin dilini bilmeyen o canlının bir başka çicek açacağını görürsün daha gür daha renkli daha güçlü. Fazla sevgiden ölmez mesela yada fazla sevildiği için gitmez , kalır ve cevap verir sevgine . Kadınlar bu yüzden çiçeğe benzetilir kanaatimce ama biz insanız değerinden fazla verdiğimiz her sevgi tanesi birimi ne olursa olsun bize uzunlukla dönüyor yani uzaklaşıyor bazen metrelerce bazen kilometrelerce . Sevdiğini söyleyince giden bir canlı yarattı tanrı ve adına insan dedi. Korkaktı insan ve aynı zamanda korkusuz  . Korkusuzlar sevdi , korkaklar ise gittiler . Bu savaştan da galip çıkmadı ve taraflar mutsuzluklarında boğuldular . Bazıları o kadar cesurdu ki zamana aldırmadan onsuz sevmeye alıştılar kendi zaman dilimlerinde bitmeyen bir sevgi yarattılar ve bu okyanusta tek başlarına yüzdüler . Boğulmadılar belki ama güneş suyu kuruttu ve su çekildi , sevgi kıyaya vurdu. Kararında güz
Devamı

23

Resim
Günlerin adı, sürelerince yaşanılan olayların değerine göre değişebilir. Hasatın süresine göre ekinin değişmesi gibi. Bir meşe palamudunun buz devrindeki gibi oradan oraya taşınmasına da şahit olabilirsin belki de Tyler Durden olmak isteyerek geçirirsin gündüzlerini. Geceleri o olduğunun farkına varmadan yada onun olmadığını bilmeden. Herkesin bir Marlası da olmalı tabi. "Eğer bi tümörüm g; adını marla koyardım." diyordu. Beyninin içine birini kabul etmek zor karar olsa gerek. İnsanoğlu daha kalbe alışamamışken. Yazma hevesimin yorgun ellerime güç vermesi ümidiyle oturdum masaya. Mürekkebimin kağıdı ıslatmasını istedim. Taştı mürekkebim karaladı umutları. Yüzleşmek, kendini zor sorulara emanet etme çabası. Karşımda elleri önden bağlı başı yerde, yarası düşünmek olan adam benim. Cevabını bildiğim soruların cümlelerini kurmaya çalışmam kabuk tutmasını engelliyor. Muazzam bir haz ve acının kesişimi olan bu kümeye yansıma gözlem diyebiliriz. Aynaya bakmanın kolay ama iz
Devamı