HİKAYE 2

-Zaman kaybetmeden başlamam gerekiyor ama nasıl başlamam gerektiğim hakkında bir fikrim yok. En son yazı yazdığımda ilk okuldaydım.Evet ilkokul..

"İlkokulda zeki bir çocuktum.Sanırım kasedi o kadar sarmak için vaktim yok.Kendimden bahsedecek olursam 11.09.1990 California doğumluyum.Memur bir ailenin 2 çocuğundan biriyim.Kardeşim benim için çok bir şey ifade etmese de benim her şeyim.Dürüst olmak gerekirse kendimden bahsetmek hoşuma gidiyor lakin övmek değil bu.Enerji dolu , kolay yaşam enerjisi bulabilen ama çok kolay yerle bir olabilen biriyim.Hareketli yerinde durmayan boksör gibiyim adeta .İlk yumrukta yıkılıyorum ama tekrar ayağa kalkmayı başarıyorum.Bir kaç güzel sözle bedava 3 top dondurma alan çocuk kadar mutlu olabiliyorum ama bir kaç kötü sözle tek oyuncağı elinden alınmış bebek kadar mutsuz olabiliyorum.Son olarak insanlara çok çabuk güveniyorum ve sonunda üzüleceğimi düşünsem bile elimden gelmiyor ve birine kendimi kolay kaptırıyorum.Clara buna son veriyor.Beni değiştirerek değil beni yok ederek."

-Güzel bir başlangıç oldu muhtemelen. Evet kendimle konuşuyorum buda ölümün getirdiği bir şey mi acaba? Canımı almak için geç gel seni orospu çocuğu.Bunu söylerken gelmesinden korkmadım değil.Hadi ama anlayış göster bitirmem gereken bir yazı var.Sessizlik .. Seni seviyorum Tanrım yakında seni ziyarete geleceğim sanırım bir sürede kalacağım temiz çarşafın vardır umarım.O seste ne ? Tanrım sadece şaka yapıyordum. Kim var orada??

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Işıkları En Son Çıkan Kapatsın

İceberg

23